Gebiedsverbod voor dakloze zorgmijder

Kenmerken

• Gemeente
• Wijk
• Wildplassen
• Dakloosheid
• Gebiedsverbod

Wat was de overtreding?

In deze zaak gaat het om de verlenging van een gebiedsverbod voor de duur van drie maanden wegens verstoring van de openbare orde. Betrokkene veroorzaakte overlast door herhaaldelijk te overnachten in portieken van flats, waaronder in de portiek van de flat waar zijn ouders wonen. Ook gebruikte hij drugs in deze portieken en deed hij daar zijn behoefte.

Daarnaast benaderde de overlastgever mensen op straat met de vraag of zij drugs wilden (ver)kopen. Hij bleef terugkeren naar het betreffende gebied. Daardoor heeft hij het gebiedsverbod geregeld overtreden. Ook zijn er meerdere incidenten geweest waarvoor de overlastgever is aangehouden en een gevangenisstraf opgelegd heeft gekregen.

Welke maatregel werd opgelegd?

Overlastgever heeft een gebiedsverbod opgelegd gekregen voor de duur van drie maanden wegens verstoring van de openbare orde. Dit initiële gebiedsverbod is ondertussen uitgewerkt en verlengd met nog eens drie maanden. Het beroep richt zich tegen deze verlenging.

Wat besloot de rechter?

De zaak kwam voor de voorzieningenrechter. Betrokkene vond het besluit onevenredig zwaar, omdat het gebied waar het verbod op ziet erg groot is. Ook heeft hij zijn hele leven in het gebied gewoond en wonen zijn ouders nog steeds in dat gebied. Het contact met zijn ouders is heel belangrijk voor betrokkene. Verder gaf hij aan dat hij ten onrechte geen zienswijze heeft kunnen indienen.

De rechter was het met dit laatste punt eens. De burgemeester had moeten zorgen dat hij eerder een incidentenlijst van de politie zou ontvangen. Doordat deze lijst op de dag voor het verlopen van het gebiedsverbod binnenkwam, heeft de burgemeester zelf de spoed in de hand gewerkt. De voorzieningenrechter vond dan ook dat de burgemeester alsnog de zienswijze moest meenemen in de besluitvorming in de beslissing op bezwaar.

De voorzieningenrechter was het wel eens met de gronden waarop de burgemeester het gebiedsverbod heeft opgelegd. Zo vond de rechter dat voldoende aannemelijk is gemaakt dat betrokkene structureel overlast veroorzaakte en dat het aannemelijk is dat er ernstige vrees bestond voor verdere verstoring gezien de problemen van betrokkene. Zo meed de overlastgever zorg en had hij geen huisvesting.

De rechter oordeelde dan ook dat het gebiedsverbod weliswaar inbreuk maakte op de bewegingsvrijheid, maar dat niet kon worden volstaan met een minder ingrijpende maatregel. De rechter vond het gebiedsverbod dan ook evenredig. Betrokkene verbleef ten tijde van de procedure in de daklozenopvang in Leiden en ook zijn ouders staan achter het gebiedsverbod. De rechter zei dat hij verder hoopte dat betrokkene vanwege het gebiedsverbod hulp accepteert bij het opbouwen van zijn bestaan en het vinden van werk.

Wat kunnen we van deze uitspraak leren?

Rechters zien gebiedsverboden soms als middel om zorgmijders hulp te laten accepteren.

Meer informatie over deze zaak: ECLI:NL:RBDHA:2023:19138